"The Pilgrimage"/"Pielgrzymka"

O filmie "Pielgrzymka" dowiedziałam się blisko 3 lata temu z posta na blogu Zrysiowanej. Wtedy skupiał moją uwagę głównie dlatego, że występował w nim Richard Armitage, a fabułę osadzono w 1209 roku w średniowiecznej Irlandii, co też było interesujące.
Na film trzeba było dosyć długo czekać, promocja nie była intensywna przez co na "widok publiczny" wypływało niewiele zdjęć, które mówiłyby coś więcej o filmie. Dopiero niedługo przed samą premierą zaczęły pojawiać się fotografie, trailer i plakaty promocyjne. Nadal jednak nie było to wszystko na tyle intrygujące, bym specjalnie śledziła i szukała dostępu do tego filmu. Ale jednak ostatnio udało mi się go obejrzeć.

Źródło

Ten tekst nie będzie recenzją, nie będę przekonywać ani odradzać tego filmu. Chcę podzielić się z Wami moimi odczuciami, jakie mam po seansie. Postaram się uniknąć spojlerów, żeby nie psuć wam przyjemności obejrzenia "Pielgrzymki" jeśli kiedyś będziecie mieli okazję.

CZARNO-BIAŁY POST #3

"W środku sali wycięte z marmuru naczynie; 

To fontanna haremu, dotąd stoi cało 

I perłowe łzy sącząc, woła przez pustynie: 

Gdzież jesteś, o miłości, potęgo i chwało!
Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie, 

O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało."

                                                                                            fragment sonetu "Bakczysaraj" A. Mickiewicza

                                                                                                                                 SONETY KRYMSKIE 1826

Hobbit: Niespodziewane Znalezisko

Czasy kiedy promocja filmu Hobbit hulała w najlepsze (nie tylko na świecie, ale i w Polsce) minęły bezpowrotnie. Z szeroko zapowiadanej i bardzo oczekiwanej produkcji kinowej, "Hobbit" stał się telewizyjnym hitem do obejrzenia po dzienniku. Czy mi szkoda?

Śródziemie, Średniowiecze i Bałtyk

Zbliża się jesień - pora roku, która najbardziej mnie inspiruje i którą uwielbiam. Jest tak cudownie piękna, a jednocześnie tak ulotna. Co dzień zmienia swoje oblicze, kolory, kształty - jednego dnia drzewa wyglądają jak z czystej miedzi i złota, a niedługo potem pozostają jedynie czarne pnie odznaczające się na jaskrawo rudym, grubym dywanie liści. 
Jesień ma jedynie w swoim rodzaju światło dnia, miękkie, złotawe, łagodne, tak różne od rażącego blasku letnich dni. 
Jesienią deszcze padają spokojniej, jakby melancholijnie, w sposób, który zachęca do przycupnięcia przy parapecie z kubkiem kawy i zagłębieniu się w rozmyślaniach.  
Jesienią wszystkie lasy i parki są bardziej tajemnicze, kuszące. Aż chce się przejść ich ścieżkami, podziwiać jakie są piękne, zanim całkiem zasną, zanim staną się zimnymi, czarno białymi przestrzeniami...

Jesienią zawsze mam więcej weny, energii do działania i na realizowanie pomysłów. Między innymi właśnie dlatego przyszedł też czas, aby wrócić do bloga. 

Gość wprost ze Śródziemia, czyli "jestę charakteryzatorę" ;)

The Lord Of The Rings - Uruk Hai Theme

Od jakiegoś czasu przygotowuję się do eventu (stąd też moja nieobecność na blogu) związanego ze Śródziemiem, gdzie moim zadaniem będzie zadbać o wygląd kilku postaci. Mianowicie orków. 

Wesołych Świąt Wielkiej Nocy :)

 Canva

"Kres drogi", rozdział 3

Trzeci rozdział opowiadania - zapraszam do lektury :) 

Rozdział III

Pokazują się nowe ścieżki

Elaina z uśmiechem na twarzy spoglądała na Thorina, który był „przekazywany” raz po raz sobie nawzajem przez Kilego i Filego. Siostrzeńcy bardzo entuzjastycznie zareagowali na wiadomość o pierworodnym wuja, więc musieli to okazać w specyficzny dla siebie sposób.

- Fili, Kili… - Dis zmarszczyła brwi, odsuwając synów od brata – Dajcie już wujowi spokój. - kobieta położyła dłonie na ramionach króla - Bracie najdroższy, cieszy mnie twoje szczęście, oby Aule dał ci syna, a twojej Elainie zdrowie i siłę. - szepnęła i ucałowała Thorina w oba policzki.

- Dzięki, siostro. - Thorin bez ostrzeżenia uniósł Dis i obrócił się z nią wkoło.

- Odmłodniałeś, bracie. Figle ci się w głowie klują, jak za młodych lat! - zaśmiała się Dis, gdy Thorin odstawił ją na ziemię, a on tylko się uśmiechnął.

Z boku obserwowali tę scenę Dwalin i Balin, czekając z cierpliwością na swoją kolej, by pogratulować przyjacielowi przyszłego ojcostwa. Gdy więc Dis skierowała się ku Elainie, podeszli do Thorina.

- No i widzisz, bracie… nigdy nie myślałem w Górach Błękitnych, że dożyję takich radosnych chwil. Los ci sprzyja, Thorinie. - rzekł Dwalin i ścisnął mocno, po męsku ramię Thorina.

- Dzięki Dwalinie. Ród władców Ereboru przetrwa, bo linia królów się umacnia. - rzekł poważnie Thorin i spojrzał na Balina, który stał obok brata.

- Namawiałeś mnie do tego jeszcze w chatce hobbita, przyjacielu. Pamiętasz? Mówiłeś, ożeń się Thorinie, miej synów. - rzekł do siwego krasnoluda z uśmiechem.

- Pamiętam to, chłopcze. - odparł Balin i uściskali się oboje. - Bardzo dobrze to pamiętam, ale wtedy nie dałeś się przekonać, choć już wtedy nie mogłeś oderwać od niej wzroku, więc dlatego odpuściłem, zostawiając wszystko naturalnemu biegowi. Gratulacje przyjacielu! Obyście dożyli trzystu lat w spokoju i dostatku!

- Dzięki Balinie, dzięki za wszystko. - rzekł Thorin uśmiechając się lekko.

- Pani Elaina wygląda zachwycająco, prawda Dwalinie? - rzekł Balin, patrząc z ojcowską czułością na krasnoludzicę.

COLOR&SHAPE III

Makro to szczególny gatunek sztuki jaką jest fotografia. Pozwala dostrzec to, co zwykle pomijamy, bo jest na pozór trudno dostrzegalne, małe. Ale gdy poświęcimy chwilę i spojrzymy bliżej, naszym oczom ukazują się niezwykle ciekawe szczegóły...

"Muzyczni ulubieńcy" #11

Ostatnimi czasy słuchałam dużo rożnej muzyki, ale jeśli wprowadzić jakieś kategorie to podzielę te utwory na dwa rodzaje: folk i country. Folk był niemiecki i norweski i dziś będzie o folku, a country zostawię sobie na kolejny odcinek MU ( przy okazji, ciekawy skrót do tego cyklu postów, nie sądzicie? :)) Ale do rzeczy...

Grafika mojego autorstwa

"Kres drogi", rozdział 2

Zapraszam do lektury drugiego rozdziału opowiadania :)

Rozdział II

Początek podróży

Dwa kozły galopowały przez zaśnieżone połacie, wznosząc w powietrze kłęby migoczącego, zmrożonego śniegu. Dwójka krasnoludów w futrzanych płaszczach przytulona do szyi zwierząt co chwila pokrzykiwała głośno, poganiając zwierzęta do szybszego biegu. W końcu rudawy kozioł wyprzedził rywala i jako pierwszy wpadł w niewielki sosnowy zagajnik. Krasnolud go dosiadający ujechał jeszcze kilkadziesiąt metrów po czym obejrzał się za siebie - jego towarzyszy na czerniawym wierzchowcu był niedaleko za nim. Spiął więc kozła i skręciwszy w boczną drogę wyjechał znów na ośnieżony step. Dość szybko usłyszał za sobą odgłos racic na zmarzniętej ziemi. Zasadził kozła i zeskoczył na ziemię spoglądając w stronę lasku, skąd nadjeżdżał drugi krasnolud. Tamten widząc, że rywal czeka na niego, już o wiele spokojniej się zatrzymał. Uśmiechnął się i wolno, jakby od niechcenia zeskoczył na ziemię. Śnieg zaskrzypiał po jego nogami, gdy nieśpiesznie szedł do towarzysza.

"Kres drogi" - dalsze losy bohaterów opowiadań "Wyprawa pod Samotną Górę". Pierwszy rozdział.

Dziś zapraszam Was lektury kolejnego opowiadania mojego autorstwa. Jak po tytule posta widać, będzie to kontynuacja wątków z "Wyprawy pod Samotną Górę". Przy publikacji kolejnych rozdziałów, podobnie jak wcześniej, będę też podlinkowywać utwory, które będą swego rodzaju soundtrackiem do tego opowiadania. Rozdziały postaram się publikować w miarę regularnie,w 1-2 tygodniowych odstępach. 

~~~~

Zanim zaczniecie czytać, to małe wprowadzenie, mogące pomóc w "zlokalizowaniu" czasu akcji. 

Mamy rok 3018 TE, czyli rok w którym w Śródziemiu dzieje się bardzo dużo. Frodo wyrusza do Rivendell, powstaje Drużyna Pierścienia, a w końcu zaczyna się Wojna o Pierścień, która jak wiemy zakończy się upadkiem Saurona. Te wszystkie wydarzenia działy się w Eriadorze, okolicach Gór Mglistych i południowej części Rhovanionu. A co wówczas spotkało mieszkańców Mrocznej Puszczy, Samotnej Góry i Dale? Tolkien opisuje bitwę o Erebor w 3019 roku, poniekąd zwycięską. Wcześniej wspomina o tym, że na naradę u Elronda w 3018 roku udało się kilku krasnoludów z Ereboru, ale niezbyt dokładnie opisuje drogę jaką przebyli w tę i z powrotem. 

Moja historia zaczyna się kilka miesięcy wcześniej, na początku tego roku...

Egor Karopa -"Funeral of the King"

Piosenka o Wiedźminie

Dziś usłyszałam nieznaną mi wcześniej piosenkę Percivala. Nosi tytuł "Oczy Wiedźmina". Na pewno będzie to jeden z moich ulubieńców, bo podoba mi się melodia i forma tej piosenki. 

Percival - Oczy Wiedźmina.

Tropiki w wielkim mieście

Polska zima nie rozpieszcza. Wiemy to wszyscy. I nigdy nie rozpieszczała. Ani jak byłam dzieckiem, kiedy było śnieżno i mroźno bardziej niż tego roku. Ani gdy była nastolatką - zimy wtedy trochę zelżały, ale jednak plucha i ponura aura dawały się we znaki. 

Muzyczni ulubieńcy #10

Przychodzę do Was dziś z kolejnymi Muzycznymi Ulubieńcami. Dzisiejsze zestawienie będzie o tyle nie typowe, że jednym z ulubieńców jest cała lista. Dlaczego tak? Bo nie umiem wybrać jednego utworu, a dwa,  wszystkie przestawiają jeden gatunek muzyczny :) Ale o tym napiszę potem. Zapraszam do czytania i słuchania...

Kilka słów o blogowych planach w roku 2017.

 Witajcie! :)

Czytam sobie poprzednie podsumowanie z zeszłego roku...